偈颂四十二首 释祖先 宋 节届书云,阴极阳升。 冰河发焰,枯木抽英。 惟有拄杖子,依旧黑轮皴。 不迁不变,无辱无荣。 笑杀当年面壁人。 释祖先其他诗词: 寄王承务 送虎丘首座住菴 偈颂四十二首 示南华行者 戢菴居士持寿像求赞 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 临终偈 颂古三首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 布袋赞 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 寄蒋山如一翁 自诒 偈颂四十二首 偈颂四十二首 示禅人写华严经 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 偈颂四十二首 示楞严座王 定光赞 偈颂四十二首 偈颂四十二首 每日一字一词 每日一字:𤡑 每日一成语:一丝一缕 每日一词语:忌忤 每日一诗词:师伯浑至青神约访而潜归以诗相别因戏之