偈颂一百零一首 释慧性 宋 木落高秋玉露垂,慎终追远又思惟。 无端一世减胡种,累及儿孙说向谁。 哑却口,落尽眉。 牵梨拽杷,带水拖泥。 顺捋虎须拈蝎尾,白拈手裹觅便宜。 家肥生孝子,谁是吾逆儿。 呜咿,呜咿。 秋露春风消息在,不知谁荐上头机。 释慧性其他诗词: 偈颂一百零一首 辞世 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 付净彻首座竹篦 自赞 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 颂古七首 偈颂一百零一首 偈颂一百零一首 每日一字一词 每日一字:𣅷 每日一成语:一丝一缕 每日一词语:资问 每日一诗词:秋怀